EWAPORATY

 

Ewaporaty to minerały, które powstają przez wytrącanie z wody morskiej, wskutek jej odparowania. Znanych jest około stu takich minerałów, lecz tylko niektóre z nich występują bardziej obficie, jak np.: gips, anhydryt, dolomit czy halit, główny składnik soli kamiennej. U schyłku jury, gdy poziom morza obniżył się, a klimat był gorący i suchy, na znacznych obszarach Polski tworzyły się pokłady gipsów i anhydrytów. Obserwacje współczesnych ewaporatów pozwalają zrekonstruować warunki, w jakich tworzyły się te minerały w dawnych epokach geologicznych.
Dziś tworzą się one w strefie gorącego i półpustynnego klimatu, gdzie suma opadów rocznych nie przekracza kilku centymetrów, m.in. na Bliskim Wschodzie (rejon zatoki Perskiej), w Kalifornii i Newadzie. Powstają w wypełnionych wodą zagłębieniach równin nadmorskich (sebkha) lub w odciętych od morza lagunach, a także na obrzeżach słonych jezior (playa). Krystalizacja następuje, gdy wskutek odparowania wody stężenie jonów osiągnie 20%, podczas gdy normalne zasolenie wody morskiej wynosi 35,000 ppm (? 0,35 promila). Powiększ okno
GIPS

Gips to uwodniony siarczan wapnia (CaSO4 ? H2O), minerał barwy białej, jasnoszarej lub beżowej. Jest miękki (zarysować można go nawet paznokciem) i charakteryzuje się szklistym połyskiem. W zależności od warunków ewaporacji gips może być drobnokrystaliczny lub tworzyć duże, bliźniacze kryształy, zwane gipsami selenitowymi lub jaskółczymi ogonami.
 
ANHYDRYT

Anhydryt (CaSO4) zwykle jest bezbarwny, biały, jasnoszary lub niebieskawy i także ma szklisty połysk. Powstaje w gorącym klimacie, gdy temperatura przekracza 37°, podczas gdy gips wytrąca się w niższej temperaturze.
Anhydryty występujące w Polsce, w seriach osadowych z pogranicza jury i kredy, charakteryzują się strukturą gruzłową lub enterolityczną. Miąższość poszczególnych ławic waha się od kilku centymetrów do ponad metra.
Niekiedy obserwować można także relikty "murawek" selenitowych utworzonych przez rosnące na dnie basenu kryształy siarczanów. Struktury te świadczą o sedymentacji w skrajnie płytkowodnym środowisku morskiej sebhy, powyżej granicy pływów.
Gips ma znaczenie gospodarcze. Stosowany jest w przemyśle budowlanym, ceramicznym, cementowym i chemicznym. Anhydryty wykorzystywane są do produkcji kwasu siarkowego. W Polsce, w gospodarce wykorzystywane są jednak tylko gipsy i anhydryty utworzone w innych epokach geologicznych (permskie lub mioceńskie). Ewaporaty jurajskie nie są eksploatowane.

- powrót -