| ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
|
WULKANY
NA DOLNYM ŚLĄSKU Z KENOZOIKU |
lokalizacja
głównych punktów wycieczki |
Najlepiej
zachowane są kenozoiczne wulkany na Dolnym Śląsku. Najstarsze
skały wulkaniczne pochodzą z oligocenu (kamieniołom Męcinka), działalność wulkaniczna mogła się zakończyć w pliocenie lub nawet w plejstocenie (małe organy myśliborskie). W tym czasie wzmożony wulkanizm występował w wielu rejonach Europy środkowej. Wulkany na Dolnym Śląsku były typu tarczowego, o zasadowym charakterze lawy. Właściwe stożki wulkaniczne zostały zniszczone przez późniejszą erozję, zostały tylko głównie wypełnienia komina z fragmentami lawowymi lub lawowo-popiołowymi stożka. |
W
miejscowości Wilcza Góra, na południe od
Złotoryi, w obrębie nieczynnego kamieniołomu bazanitu,
stworzony został rezerwat. |
Bazanit
jest ciemną, prawie czarną skałą o drobnych kryształach, których nie można rozpoznać został rezerwat. Bazanit jest ciemną, prawie czarną skałą o drobnych kryształach, których nie można rozpoznać makroskopowo. |
W
kamieniołomie odsłaniają się lawy dwóch generacji. Skały wulkaniczne starszego poziomu zawierają agregaty kryształów oliwinu, młodszego poziomu są w nie uboższe. Dlatego oliwinów warto szukać w niższej części kamieniołomu. Są tam również dobrze widoczne, w ciemnych bazanitach, jasne fragmenty skał porwanych przez wydostającą się lawę, zwane porwakami. |
W skałach obu generacji występuje cios kolumnowy (regularne spękania w kształcie kolumn). Najbardziej spektakularnie wygląda cios kolumnowy w górnej części kamieniołomu. Spękania rozchodzą się wachlarzowato, rozchylając się ku dołowi. Cios mógł powstać w czasie stygnięcia, pod wpływem kurczenia i osiadania środkowej części wulkanu. |
Podobne
rozchylenie i charakter ciosu kolumnowego można obserwować w chronionej
jako zabytek przyrody nieożywionej Czartowskiej Skały zwanej również Czarcią Skałką. Znajduje się ona na północ od drogi prowadzącej z Jawora do Świerzawy. Jest to bardzo dobrze odsłaniający się czop wulkaniczny. |
Skała
jest nafelinem o czarnej barwie i drobnych nierozróżnialnych makroskopowo kryształach. Dzieli się na drobne kolumny ustawione pionowo w centralnej części i odchylające się wachlarzowato ku dołowi w zewnętrznej części czopu. |
Góra
Ostrzyca koło Proboszczowa wygląda jak stożek wulkaniczny
i stanowi rezerwat przyrody nieożywionej. Zbudowana jest czarnej skały - bazanitu o drobnych, nierozróżnialnych makroskopowo kryształach. Mimo tego, iż góra ma kształt stożka stanowi prawdopodobnie jedynie fragment stożka wulkanicznego. |
Na jego stokach można obserwować bazaltowe gołoborze (jest to efekt wietrzenia i tym samym kruszenia skały chłodnym klimacie w wyniku, czego powstają nagromadzenia głazów). |
Wdzięcznym
obiektem obserwacji są tzw. małe organy myśliborskie.
Znajdują się na wzgórzu Rataj na południe od
Myśliborza. Można tam dojść idąc szlakiem turystycznym. Na zalesionym wzgórzu pod "organami" znajdują się ławki, na których można podziwiać urok tego miejsca. |
Na
bazaltowej ścianie jest doskonale rozwinięty system ciosu kolumnowego. Cienkie słupy układają się wachlarzowato. Forma ta mogła być niewielkim czopem wulkanicznym. |
Jedne
z najstarszych skał wylewnych z omawianego przekroju czasowego, z oligocenu,
znajdują się w kamieniołomie Męcinka. Jest to czynny kamieniołom, dlatego potrzebne jest zezwolenie na wejście do niego. Jest to odsłonięcie fragmentu pokrywy lawowej zbudowanej z trachyandezytu. Cała płyta lawowa mogła mieć nawet 100 m miąższości. W obrębie pokrywy widoczne są spękania równoległe do powierzchni pokrywy. |
Ostatnim
przedstawionym odsłonięciem jest kamieniołom Gracze koło
Niemodlina. Jest to czynny kamieniołom, stąd konieczność uzyskania pozwolenia na wejście na jego teren. Odsłaniające się skały mogły stanowić dolną część stożka wulkanicznego. Do wulkanu dochodziły dwa kominy, którymi wydostawała się lawa, mniejszy i większy. |
Zagłębienie
między dwoma stożkami było wypełnione wodą i powstały w nim osady jeziorne. W późniejszym okresie zostały one przykryte kolejnymi potokami lawy. |
W
centralnej części komina, wypełniający ją bazalt
ma spękania kolumnowe, rozchodzące się wachlarzowato
w dół. Większa część wypełnienia samych kominów został już wyeksploatowana. Potoki lawowe, w dolnej części mają cios kolumnowy, natomiast w górnej struktura skały jest gąbczasta na skutek odgazowania się lawy. Oprócz fragmentu stożka wulkanicznego zbudowanego z naprzemianległych potoków lawy i brekcji piroklastycznej (składającej się z fragmentów materiałów wyrzucanych podczas wybuchów wulkanu), występują resztki wypełnienia krateru przez materiał piroklastyczny i lawę. W początkowym okresie rozwoju wulkanu dominowały lawy nefelinowe, następnie bazanitowe. Skała powstała z wylewów lawy jest prawie czarna, o nierozróżnialnych makroskopowo kryształach. |