PROGNOZY DLA ZIEMI

	PROGNOZY DLA ZIEMI

Nad ewentualnymi konsekwencjami wzmagającego się efektu cieplarnianego głowią się całe rzesze naukowców i - jak dotychczas - nie potrafią dojść do zgodnych wniosków. Różnice poglądów dotyczą przyczyn, kierunku zmian klimatycznych, ich nasilenia oraz konsekwencji mogących z nich wyniknąć. Klimat Ziemi jest wypadkową bardzo wielu zmiennych, często trudnych do przewidzenia, które wpływają na istniejący stan równowagi niezależnie od siebie lub nawzajem się potęgując. Kierunki zmian bywają zaskakujące: nie jesteśmy w stanie przewidzieć na ile silnie dany efekt wpłynie na inne czynniki i które z nich będą dominowały.

Analizując powyższy schemat możemy zauważyć, że teoretyczne rozważania konsekwencji ocieplenia klimatu prowadzą nas nieraz do sprzecznych wniosków (podświetlające się pary okien na schemacie). Które efekty w rzeczywistości wystąpią będzie zależało od dominacji jednych czynników nad innymi - ich intensywności. Obecny stan wiedzy ludzkiej i narzędzia, którymi się posługujemy nie są wystarczające do przeprowadzenia wiernej symulacji procesów, które mogą zachodzić na powierzchni kuli ziemskiej, a zainicjowanych przez zwiększoną akumulację ciepła przez naszą atmosferę.

Równie trudne wydaje się określenie przyczyn notowanego od pewnego czasu ocieplenia. W historii naszej Ziemi klimat zmieniał się wielokrotnie. Znacznym zmianom ulegało również stężenie dwutlenku węgla w atmosferze.

Zmiany tych dwóch czynników dość dobrze do siebie pasują, z czego można wnioskować, że dwutlenek węgla ma stosunkowo duży bezpośredni lub pośredni wpływ na kształtowanie się klimatu na Ziemi. Nie znamy jednakże równie ścisłych danych dotyczących zawartości innych gazów cieplarnianych w przeszłości geologicznej, trudno nam więc ocenić ich rolę w takim właśnie rozkładzie temperatury. Stężenie dwutlenku węgla w atmosferze jest zmienne w wyniku naturalnych procesów - cyklu jego krążenia w przyrodzie. Pewne procesy powodują jego wzmożone uwalnianie do atmosfery - inne - akumulację w postaci osadów i zmniejszanie jego zawartości w powietrzu. Procesy te zazwyczaj działają na zasadzie sprzężenia zwrotnego ujemnego, prowadząc do powrotu układu do stanu równowagi.

Ten naturalny proces prowadzi do osłabienia czynnika, który go wywołał - powrotu lub dążenia układu sił w przyrodzie do stanu wyjściowego.

Dlatego klimat Ziemi zawsze wykazywał fluktuacje - odznaczał się naprzemiennie okresami cieplejszymi i chłodniejszymi. Trwały one jednak niezwykle długo - proces powrotu do stanu równowagi następuje bardzo powoli!!!.

Od początku ery przemysłowej notujemy wzrost zawartości dwutlenku węgla w atmosferze, pochodzącego ze źródeł sztucznych. Zwiększa się również zawartość innych gazów mających wpływ na zatrzymywanie energii cieplnej przy powierzchni Ziemi. Od tego samego momentu notujemy również wzrost średnich rocznych temperatur powietrza. Nie jesteśmy w stanie z całą pewnością stwierdzić, że to właśnie źródła antropogeniczne powodują potęgowanie się efektu cieplarnianego. Jednakże jeśli faktycznie tak jest - my - ludzie możemy wywołać zupełnie nieobliczalne i niezwykle długotrwałe skutki w środowisku naszej Ziemi. Anomalie pogodowe, nasunięcie lądolodów na gęsto zaludnione, obecnie ogrzewane przez prądy morskie obszary lądów, susze, w efekcie zmiany zasięgu roślinności, masowe wymieranie gatunków wskutek kurczenia się lub zanikania środowisk przez nie zasiedlonych, w końcu - być może - zagrożenie istnienia gatunku ludzkiego.

Zastanówmy się więc nad pytaniem:

CZY CHCEMY MIEĆ TROPIKALNE PLAŻE NAD BAŁTYKIEM?

CO MOŻEMY ZROBIĆ BY RATOWAĆ NASZE ŚRODOWISKO ŻYCIA:

- powrót -