Myśliwi od dawna wiedzieli, że ślady nie tylko zdradzają gatunek zwierzęcia, ale też można z nich wyczytać
bardzo wiele na temat jego zachowań.

Sprawdź, jak budowa kończyny wpływa na budowę śladu (eksperymentuj lub posłuż się książką o
współczesnych zwierzętach i ich tropach; jak wyglądają tropy różnych zwierząt na śniegu).

Sprawdź, jak sposób i prędkość poruszania się wpływa na tropy (przejdź i przebiegnij po miękkim podłożu, a
następnie zmierz odstępy między kolejnymi odciskami stóp, sprawdź kształt odcisków - głębokość odcisków
palców i pięty.

Sprawdź, jak rodzaj podłoża (piasek, muł, gleba) wpływa na głębokość, dokładność i trwałość odcisku.

Jak można te obserwacje wykorzystać do interpretacji tropów dinozaurów?

Możesz skorzystać ze wskazanej w Linkotece strony internetowej, zawierającej różne wzory służące do
obliczania prędkości dinozaurów na podstawie tropów, a także z kalkulatora, do którego możesz wstawić dane
uzyskane z pomiarów szlaków tropów (własnych lub dinozaurowych). Oto polskie objasnienie procedury.

Dowiedz się, gdzie znajduje się najbliższe muzeum z eksponatami
paleontologicznymi. Wykorzystaj zdobyta wiedzę podczas zwiedzania.
A może w Twojej okolicy odsłaniają się skały zawierające
skamieniałości - wybierz się na wycieczkę i spróbuj odczytać zapis
kopalny (wykorzystując literaturę, np. przewodniki terenowe).

Spróbuj wykonać samodzielnie odlew skamieniałości.
Jeśli nie dysponujesz np. odciskiem amonita czy śladu
dinozaura, odciśnij własną stopę w glinie, a następnie
zalej odcisk (otoczony "murkiem" z gliny) gipsem
rozrobionym z wodą. Możesz dodać nieco brązowej
farby (np. ochry) lub piasku. Po wyschnięciu wyjmij
odlew z formy i oczyść. Będzie to łatwiejsze, jeśli
pokryjesz wcześniej formę substancją zapobiegającą
przywieraniu, np. oliwą. Płaski gipsowy odlew może
mieć skłonność do pękania - aby temu zapobiec,
możesz wzmocnić gips zatapiając w nim "zbrojenie" -
np. kawałki bandaży.

Dowiedz się, czy w Twojej okolicy nie
krążyły podania na temat "czarcich łap"
(odciski stóp dinozaurów lub chiroteriów) ,
"smoczych kości" (przeważnie ssaków z
epoki lodowcowej) lub "strzałek
piorunowych" (belemnitów). Przepytaj
starsze osoby, przejrzyj miejscowe archiwa,
np. wspomnienia autobiograficzne. Urządź
w szkole lub domu kultury wystawę na
temat miejscowych znalezisk - podaj ich
ludowe objaśnienia i porównaj z naukowymi
interpretacjami paleontologów.

Ścieżka dydaktyczna tropami dinozaurów
w Bałtowie