Dinozaury
żyły w erze mezozoicznej, a więc ich szczątków
można szukać tylko w skałach osadowych
odpowiedniego wieku. Wiele skał mezozoicznych w naszym kraju zawiera
szczątki organizmów morskich, np.
muszle morskich mięczaków - takich jak amonity czy belemnity. Takie
skały, powstałe na dnie morza, raczej nie
będą kryły skamieniałości dinozaurów. Nasze poszukiwania trzeba
zatem zawęzić do osadów lądowych (np.
rzecznych, jeziornych czy deltowych). Układ lądów i mórz był zaś
w erze mezozoicznej zupełnie inny niż dziś i
podlegał dużym zmianom (porównaj podstronę o środowisku jurajskim).
Najbogatsze w ślady dinozaurów są w Polsce osady z początków jury.
W osadach wczesnojurajskich sprzed ok.
200 milionów lat zachowały się odciski łap wczesnych zauropodów
(długoszyich roślinożerców, które w późnej
jurze stały się największymi zwierzętami lądowymi w dziejach Ziemi),
tyreoforów (opancerzonych dinozaurów
ptasiomiednicznych) oraz teropodów (dinozaurów drapieżnych). |
Miejscem
szczególnie związanym ze świętokrzyskimi
dinozaurami jest rezerwat Gagaty Sołtykowskie, położony na wschód od Skarżyska-Kamiennej. Opiekę nad nim sprawuje Nadleśnictwo Staporków. Pochodzi stamtąd największy znaleziony dotychczas w Polsce, mający ponad 60 cm długości, ślad dinozaura drapieżnego. W samym rezerwacie zabezpieczono i udostępniono zwiedzającym powierzchnię z tropami dinozaurów, m.in. najstarszy znany zapis stadnego życia zauropodów (dwa równoległe szlaki osobników dorosłych oraz cztery ścieżki osobników młodocianych). Oprócz
śladów zauropodów (z ichnorodzaju Parabrontopodus)
w
rezerwacie odkryto tropy pozostawione przez różne gatunki wczesnych teropodów z grupy ceratozaurów,
należące do ichnorodzajów Kayentapus, Anchisauripus
i
Grallator.
Z Sołtykowa pochodzą również bardzo rzadkie i nietypowe znaleziska, jak najwcześniejsze świadectwo przypuszczalnej opieki dinozaurów nad potomstwem (młody zauropod szedł u boku dorosłego, zapewne dziesięciometrowego). Młode nie bez powodu trzymały się blisko rodziców. Wielkie, ponadpółmetrowej długości
tropy dinozaura z ichnorodzaju Megalosauripus to
dowód, że żył tu olbrzymi drapieżnik. Odtworzona na podstawie śladu budowa jego stopy wskazuje na przedstawiciela allozauroidów, kuzyna późnojurajskiego allozaura.
Z rezerwatu Gagaty Sołtykowskie pochodzą również ślady dinozaurów z zachowanym odciskiem śródstopia. Tego typu formy są niezwykle rzadkie. Palcochodne dinozaury zostawiały prawdopodobnie takie tropy, gdy skradały się za ofiarą podczas polowania, zatrzymywały się przy zjadanej zdobyczy albo gdy odbywały tańce godowe, uginając kolana i dotykając podłoża śróstopowym odcinkiem nogi.
W rezerwacie Gagaty Sołtykowskie można spotkać nie tylko tropy dinozaurów, ale i wiele zwierząt współczesnych, w tym chronionych płazów i gadów (uwaga na żmije!). |
Osłonięte dzis wiatą tropy z
Sołtykowa są najstarszym na
świecie świadectwem stadnego
trybu życia zauropodów
|
Pochodzące z Sołtykowa tropy młodego
zauropoda
obok dorosłego są najstarszym na świecie śladem
opieki dinozaurów nad potomstwem.
|
Rezerwat Przyrody Nieożywionej "Gagaty
Sołtykowskie"
(nadleśnictwo Stąporków)
|
|
stanowiska późnojurajskie:
Bałtów,
Ożarów,
Błaziny,
Wierzbica
jura środkowa
stanowiska wczesnojurajskie:
Sołtyków (Odroważ,
Staporkow) Gromadzice (2),
Gliniany Las (Mniów),
Zapniów,
Jakubów (Przysucha),
Idzikowice
|
Lessowe
wąwozy w rejonie
miejscowości Gromadzice podal Ostrowca Świętokrzyskiego kryją ślady
zauropodów (Parabrontopodus),
tyreoforów (Moyenisauropus) i
teropodów (Anchisauripus, Kayentapus).
Obecnie zabiega się o ochronę tego stanowiska. Być może powstaną tu ścieżki dydaktyczne. |
odsloniecie
w Gromadzicach (stanowisko dolne) |
trop zauropoda z Gromadzic
|
Bardzo
interesujące ślady znaleziono w rejonie Mniowa, lezącego
na północny zachód od Kielc. Badania prowadzone na przełomie lat 80. i 90. XX w. ujawniły
bogaty zespół tropów wczesnojurajskich
dinozaurów: tyreoforów, zapewne wczesnych stegozaurów
(tropy
Moyenisauropus) i ankylozaurów (Anomoepus), małych
dinozaurów drapieżnych (Grallator i prawdopodobnie
Carmelopodus), a także tropy wiązane z dinozaurami
ptasiomiednicznymi (Wintonopus) oraz przypisywane wczesnym
ptakom (Plesiornis). Stanowisko w okolicach Mniowa to jedno
z
najbogatszych w skamieniałości śladowe dinozaurów miejsc na świecie. Ich zagęszczenie często przekracza 10 odcisków na metr kwadratowy. Można powiedzieć, że jest to obszar wręcz zadeptany przez dinozaury. Dzisiaj stan tego odsłonięcia, niestety, uniemożliwia jakiekolwiek obserwacje.
Wędrujące dinozaury zostawiły tu liczne ślady na piaszczystej mierzei między laguną a otwartym morzem. |
trop Plesiornis
z Glinianego Lasu
kolo Mniowa
|
trop Moyenisauropus
z Glinianego Lasu koło Mniowa
|
Na
początku 2002 roku odkryto kolejne dwa
stanowiska z tropami dinozaurów.
W okolicach Opatowa w osadach wczesnojurajskich natrafiono na ślady
wczesnych tyreoforów i dinozaurów drapieżnych, a w kamieniołomie
nieopodal Iłży - późnojurajskich allozauroidów, a także wielkich
zauropodów. Długo sądzono, że w późnej jurze cały obszar Polski
pokrywało morze i nie ma szans na znalezienie u nas pozostałości
ówczesnych dinozaurów. Ostatnio jednak odnaleziono je również w
osadach późnojurajskich, nie tylko w Iłży, ale i w Ożarowie i Bałtowie.
Są wśród nich tropy stegozaurów (zaawansowanych tyreoforów z kolcami
na ogonie), ornitopodów (przeważnie dwunożnych dinozaurów ptasiomiednicznych)
i teropodów oraz zauropodów (zapewne brachiozaurów).
Od lipca 2003
r. dzięki staraniom Stowarzyszenia Przyjaciół Bałtowa, można tam
spacerować ścieżkami dydaktycznymi prowadzącymi do tropów
dinozaurów, a od sierpnia 2004 r. także podziwiać
naturalnej wielkości rekonstrukcje
dinozaurów wykonane przez Krzysztofa Kuchnio. |
Świętokrzyskie
dinozaury prezentowane są przez: |
MUZEA
DINOZAUROWE |
Muzeum
Geologiczne Państwowego Instytutu Geologicznego w Warszawie:
jedna
z większych kolekcji tropów dinozaurów w Europie. Na wystawie stałej
można zobaczyć ślady dinozaurów ptasiomiednicznych (tropy zwane
Anomoepus i Moyenisauropus), zauropodów (Parabrontopodus)
i dinozaurów
drapieżnych (Kayentapus, Anchisauripus),
w tym największego drapieżnika jaki
żył na ziemiach polskich, 10-metrowego allozauroida (Megalosauripus),
odkrytego przez Grzegorza Niedźwiedzkiego, który swymi badaniami
zasłużył na zwycięstwo w Konkursie Młodych Naukowców Unii Europejskiej
w Amsterdamie w 2001 roku. |
pierzasty dilofozaur Dyzio wyrzeźbiony
przez Martę Szubert stoi w głównej sali
warszawskiego Muzeum Geologicznego
|
Muzeum Oddziału Świętokrzyskiego Państwowego
Instytutu Geologicznego w Kielcach:
niewielka ekspozycja tropów dinozaurów z rejonu Mniowa
i Ostrowca Świętokrzyskiego (a także starszych o 50 milionów lat
płazów i gadów z pobliskich odsłonięć pstrego piaskowca, np. w Wiórach).
|
Muzeum
Przyrody i Techniki w Starachowicach
mieszczące się w zabytkowej
hucie: tropy dinozaurów z wczesnej i późnej jury oraz wielki zbiór
tropów kręgowców z Wiór koło Ostrowca Świętokrzyskiego pochodzących
z samego początku ery mezozoicznej, tuż po największym w dziejach
Ziemi wymieraniu, które utorowało drogę ewolucji dinozaurów. W przygotowaniu
jest rozbudowa tej ekspozycji. |
Park Jurajski w Bałtowie:
ślady późnojurajskich dinozaurów (ścieżka
dydaktyczna) i wystawa plenerowa rekonstrukcji dinozaurów naturalnej
wielkości. |
Ślady późnojurajskich
dinozaurów oraz ich
rekonstrukcje można
zobaczyć w Bałtowie. Do
śladów prowadzi ścieżka
ekologiczna.
|
Allozaura wyrzeźbił Krzysztof Kuchnio
|
Inne
polskie placówki z dinozaurami to m.in.: |
Muzeum
Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie:
szczątki i modele dinozaurów
z Mongolii |
Muzeum
Ziemi PAN w Warszawie:
nieliczne małe dinozaury z Mongolii |
Skalna
Kotlina Dinozaurów w
Śląskim ZOO (Chorzów): rekonstrukcje kredowych
dinozaurów z Mongolii |
Muzeum
Ewolucji Instytutu Paleobiologii PAN w Warszawie:
m.in. triasowe
pradinozaury z Krasiejowa na Opolszczyźnie
oraz późnokredowe dinozaury z Mongolii |
|
|